Mehmet abimi gordum sakalar yapiyordu ve mutluyduk. Guldu, cok gulduk. Bana tonik sisesini kopurtmus elinde raki kadehi var islatmaya calisti, Idil ile eleelevermisler, bense bir sekilde kurtuldum, sanirim elinden kapmaya calisip yere fiskirttilar ve benden kacarken cam pleksi korumaya carpti ve ben de bunu gorunce onu islatmaya kostururken topraga kendimi biraktim. Gul gul gul gulduk birlikte, oyle ferah guluyorduk ki … etrafimizda hep sevdiklerimiz vardi …. kimlerdi hatirlamiyorum,bilmiyorum ama agabeyim vardi anam vardi sanirim dogukan vardi ama kim var ise etrafimizda hep sevdiklerimiz ve rahat hissettiklerimizdi, oyle rahat oyle keyifli oyle huzurlu ve oyle barisiktik ki….. ben uzundur boylesine gulup eglenmedim. ama mehmet abi hem muzur hem hinzir hem de komikti. Nur icinde yat e mi Mehmet abim..cocuklugumdan berisin…… sanirim bir selam caktin ote taraftan, keyfim yerinde alper, yapamadik cigkofteyi ama sen de dert ve kaygilardan arin…. eglen ve mutlu ol der gibi sanki….. nur icinde yat….Oyle guzel dillisin ki, oyle kibar oyle incesin ki…hep kullandigin soz gibi: Canimbenim…derdin her sozunde, oylesin ise….
1:53am 17 ocak sabaha karsi izmir Anamin evi….once hatirliyorum detaylari sabah yazarim dedim, sonra unutacagim kesin hep boyle oluyor, kalk yaz dedim kendi kendime. Boyle guzel hatira, unutulmasin dedim, pek guzel gordum Mehmet Agabeyimi.
Not: Ortam yazlik gibiydi, sanki Igrim deki nehir yataginda olan toz toprak kum havalimani gibi, kum toprak gibiydi, penta koltuklar ve uzunca sofra masasi vardi… ama bu ruyanin ikinci kismi idi bu yazdiklarim…. ilk kisim yine cok ferah, mutlu, komik ve eglenceliydi ama hatirlayamiyorum…..
17 Ocak, Anamin ayakucunda yerde oturuyorum, Izmir 2024, 10:30